تاثیر شاخص های سلامت بر رشد اقتصادی استانهای کشور

مقدمه: دستیابی به رشد مناسب و شناخت عوامل موثر بر آن همواره از مهم ترین موضوعات قابل طرح در هر اقتصادی است. مطالعات جدید بیانگر تاثیر بالای سرمایه سلامت، مخارج بهداشتی وآموزشی بر رشد اقتصادی است که با وارد نمودن آن به توابع رشد می توان اثرات مستقیم وغیر مستقیم آن بر سطح بهره وری نیروی کار را اندازه گیری نمود لیکن مطالعات گذشته نقش سرمایه انسانی در رشد اقتصادی را بیشتر از طریق تاکید بر آموزش بیان داشته اند. در این راستا پژوهش حاضر به بررسی تأثیر مخارج بهداشتی وسرمایه سلامت بر رشد اقتصادی، در استان های ایران پرداخته است. روش پژوهش: در این تحقیق با بکارگیری تکنیک داده های ترکیبی استان های کشور در دوره ی 90 - 1379 تاثیر متغیرهای رشد مخارج سلامت خانوار، رشد سرمایه سلامت و رشد هزینه های آموزشی خانوار در کنار رشد سرمایه گذاری عمرانی دولت در قالب مدل های رشد درون زا بر رشد اقتصادی استان ها آزمون شده است. یافته ها: نتایج نشان دهنده آن است که موجودی سلامت استان ها با ضریب 342/0، بودجه عمرانی دولت با ضریب 2344/0، مخارج بهداشتی با ضریب 0997/0 و مخارج آموزشی خانوار با ضریب 032/0 بر رشد اقتصادی استان ها تاثیر گذار است. نتیجه گیری: معنادار بودن ضرائب بیان کننده نقش مهم سلامت در رشد اقتصادی استان های کشور است که افزایش هرینه ها و سطح سلامت استان ها می تواند رشد اقتصادی کشور واستان ها را بهبود بخشد.